Een dag in ‘hip hop’
#1
Een thema waar ik me meer over wil uitspreken en vaker wil delen is hip hop. Vandaag zet ik hieronder zo meteen enkele boeiende nummers als een nieuwe blogpost - met bedoeling deze tracks zo gevoelsmatig mogelijk te beschrijven.
Het genre zie ik sowieso als een snijpunt van mijn interesses - het zij muzikaal maar ook als cultureel verschijnsel.
Hip hop muziek ben ik pas 'laat' (2 jaar geleden) beginnen appreciëren, na jaren van wel al fanatieke muziekbeleving.
Ik had blijkbaar heel wat tijd en maturiteit nodig om het genre der genres te leren kennen. Dat maakt gelukkig wel dat ik - als muziek nerd - nog dozijnen albums te ontdekken heb, uitgespreid over decennia hip hop geschiedenis. Vandaag maak ik een kleine selectie voor jullie. Ik heb ze misschien wel specifiek zo geselecteerd, dat de zaken die me aanspreken in muziek an sich, vandaag kunnen worden toegepast op deze over het algemeen zeer 'duidelijke' hip hop sounding nummers. Waarom het goede hip hop is, of wat dan ook, weet ik niet helemaal - wel deel ik graag waarom ik het goede muziek vind.
Playlist: https://open.spotify.com/playlist/2AEe59L89zwN25YHpiyu5Q?si=2135176553514687
"Het Westside Gunn effect"
#1: Westside Gunn - Mr. T
Beginnen doe ik met een nummer van Westside Gunn. 'Mr. T' bouwt voort op een heerlijke sample & Westside Gunn's herkenbare, authentieke stemgeluid, dat in mijn oren heerlijk combineert. Met Westside Gunn heb ik sowieso altijd meteen oor voor het tempo, net omdat de vocals bij hem altijd lijken te overheersen. Ik hoor zijn stem meer als instrument in dit nummer, en dit op de minst denigrerende manier mogelijk, want het is niet zo dat wat hij zegt, me koud laat. De klank van zijn stem vind ik enorm herkenbaar en is bijna een subgenre op zich: het heeft iets oldschools, iets sterk en overtuigend (wat hij zegt, neem je serieus), & ze is authentiek as fuck. Westside Gunn klinkt ook ietwat als een eeuwige jong adolescent, wat een unieke klank oplevert.
De sample van 'The Smith Collection' - Under my wings' voegt lyrisch op best duidelijke & letterlijke manier iets bij aan het algemeen gevoel dat je overhoudt aan dit nummer: 'like an eagle high in the sky, I'll fly away'.
"And if you leave, you're leaving the best"
#2: Lil Wayne - Comfortable
Als een lekkere 'feel-good-type' love song. Zo luistert Comfortable van Lil Wayne. Waar artiesten als Lil Wayne vroeger mijn wenkbrauwen deden fronsen, maken ze me nu mee gelukkig. Wat goede muziek wel niet kan veroorzaken.
"I'll never 1, 2, 3 forget about you".
Het nummer vertelt zich even vlot als de lyrics catchy (soms bijna cheesy), of gewoon vrank & vrij zijn.
Het rnb achtige refrein maakt het nummer overigens ietwat simplistisch: het nummer is allesbehalve complex, en vraagt ook niet om meer.
"Wat is een joyride?"
#3: Kevin Abstract - Joyride
Kevin Abstract, de founder van het geweldige Brockhampton, heeft ook solo innovatieve dingen in petto. Dezelfde motieven, thema's/onderwerpen komen terug in een gelijkaardig jasje, dat wel. Het is stilistisch hoorbaar verwant aan Brockhampton of net omgekeerd.
Het nummer voelt aan zoals de titel al deed suggereren. De upbeat drums in combinatie met het deuntje van de blazers geven het nummer een blijdschap (joy) en creëren een sterk voelbaar tempo (ride). Ik vind het coming of age-gevoel dat ik bij Brockhampton vind en hoor, ook terug in Abstract's solo werk.
"Albumcover 10/10"
#4: Injury Reserve - Top Picks For You
Een albumcover die een lust is voor het oog, die door Dirk Braeckman in een kleurrijker universum gemaakt zou kunnen zijn. In dit geval doet ze vooral obscure muziek vermoeden. Dat krijgen we ook te horen. Injury Reserve ontdekte ik pas zeer recent. Tussen hip hop en het experiment vinden we de beste muziek, en dat wordt hier nog maar eens bevestigd.
Ook het storytelling-gehalte spreekt me erin aan, en doen me extra focussen op de lyrics.
"USEE4YOURSELF"
#5: IDK - Cry in Church
'USEE4YOURSELF', het album waar dit nummer op staat, is een solide album, dat is het minste wat je er van kan zeggen. Meeste van IDK's nummer zijn hard & catchy, innovatief/authentiek & klinken enkel als IDK klinkt. Ik heb in feite nog geen nummer van hem gehoord dat ik slecht vond.
Cry in Church bewandelt vele paden in één nummer: het gaat van een ritmisch & 'poppy' refrein over naar een eerder kalm rap stuk. Het frêle melodietje dat je hoort, combineert vreemd goed met de sample die geloopt wordt. Je kan het nummer op meerdere manieren beluisteren, heb ik het gevoel, afhankelijk van op welke onderdelen van waaruit het nummer is opgebouwd, je het meest let.
"De Beirut-sample"
#6: Chance The Rapper - Long Time II
Het is mijn liefde van weleer voor totaal andere genres en muziek die mee leidde tot de keuze voor dit nummer. Want niet alleen houd ik van het speelse rappen van Chance The Rapper; ook was ik reeds grote fan van Beirut, met specifiek hun heerlijke hitsingle 'Nantes'. Dat nummer wordt namelijk gesampelt hier. Altijd leuk als een goed nummer op een innovatieve wijze wordt gerecycleerd. Het is ook de manier waarop. Letterlijk wordt het refrein niet 'sample-gewijs' gekopieerd, nee, het wordt ietwat als een cover opnieuw ingezongen. 'Nantes' is al een redelijk dramatisch nummer, maar door het technisch (bewust) niet helemaal top opnieuw op te nemen in het refrein - daarmee bedoel ik: het klinkt wat uit en soms weer binnen het tempo hier en daar - krijgen we een nieuw dramatisch nummer. De instrumenten in deze versie sluiten overigens erg aan bij het thema van het origineel. Denk aan de blazers.
Ik zat alleszins al wel even te wachten op een hip hop versie van een nummer van Beirut.
"Banger-alert"
#7: Future - Codeïne Crazy
'Dit is echt een banger' was het het eerste dat ik via een vriend hoorde over dit nummer. De uitspraak stelde allesbehalve teleur. Het album kende ik al, van het nummer 'Throw away' (wat ook echt een regelrechte schijf is) en anderen. Bij de eerste keer luisteren hiernaar, bekeek ik ook de videoclip. De combinatie van de 2 is aan te raden: het tilt het nummer als het ware op. Maakt wat hard gaat, nog harder. Het leuke vind ik dat met iedere keer ik het nummer luister, het beter lijkt te worden. Het is een track waar ik als hip hop newbie eerst even aan moest wennen; want het een subgenre dat ik lang niet serieus had genomen. Ik had beter moeten weten. De lange stukken waar Future rapt, worden heerlijk ondersteund door een beat waar 'zuig' geluiden (?), een vervormd gitaar geluid (?) alles bijeen houden en lekker intens maken.
"Vince Staples was een must"
#8: Vince Staples - AYE (FREE THE HOMIES)
Vince Staples luister ik graag en veel, en wou ik zeker in deze eerste (hip hop) selectie opnemen. 'AYE (FREE THE HOMIES)' klinkt soort van feel good vind ik; het klinkt een beetje als opgroeien, of zou toch tenminste puur qua sfeer in mijn oren perfect in een scène van een coming of age film passen. Ik zie jonge gezichten, zonlicht, ... De clichés kan ik nog wel wat meer opnoemen, maar luister anders zelf eens en sluit je ogen.
Vince Staples is overigens ongeëvenaard vind ik. Hoe de man rapt, rapt geen ander, zo simpel is het. De stem, de rust, de vlotheid, het muzikale kader erbij.
"An interlude?"
#9: Saba - An interlude called "Circus"
Het gelispel in het refrein heeft op den duur bijna iets catchy. Het nummer is kort, simpel maar ook technisch, het vertelt zichzelf vlotjes, en sterk.
Een ideale interlude. Saba was een artiest die me al langer bezig hield, vooral door zijn sterke stem, en met dit nieuwe album komen zijn fans niet te kort: het is een solide album, dat ik zeker aanraad.
Saba vindt voor mij een gezonde balans tussen harde raps, & een interessante, creatieve muzikale omkadering.
"BONUS TRACKS"
#10: Clams Casino - 32 Levels (with Lil B & Joe Newman)
#11: MAVI - Self Love
#12: JPEGMAFIA - HAZARD DUTY PAY!